“Goedemorgen, schat. Gefeliciteerd met mij!”
“Jij ook met mij.”
Ons standaard grapje bij het wakker worden op onze trouwdag. 19 jaar getrouwd waren we gisteren. 19 jaar! En wat is er in die 19 jaar ontzettend veel gebeurd.
- 19 jaar geleden werkte ik bij een groot advocatenkantoor als communicatieadviseur en was ik erg gesteld op voorspelbaarheid en veiligheid
- 19 jaar geleden werkte ik mij tien slagen in de rondte terwijl ik aan alles voelde dat die baan niet de juiste was
- 19 jaar geleden dacht ik dan ook met (zeer grote) regelmaat ‘is dit het nou?’
- 19 jaar geleden besloot ik in een opwelling NIET het vaste contract te tekenen dat ik kreeg aangeboden
- 19 jaar geleden koos ik dus voor mijzelf, hoewel ik het retespannend vond en zo’n retespannende actie eigenlijk helemaal niet was wat je bij de Marlies van 19 jaar geleden zou verwachten
Waar is ze in godsnaam mee bezig?
Later begon ik dat steeds makkelijker te vinden. Het nemen van dat soort spannende besluiten. Ook als iedereen om mij heen zich – hardop of alleen gecommuniceerd met meewarige blik – afvroeg waar ik in godsnaam mee bezig was.
- Omdat ik mezelf na een jarenlange carriere als communicatieadviseur liet omscholen tot kindercoach
- Omdat ik mijn vaste baan liet varen en mijn eigen praktijk startte
- Omdat ik een paar jaar later heel veel tijd, en ook het nodige geld, in het opzetten van een online leeromgeving voor ouders investeerde die ik binnen een jaar weer liet varen. Omdat het toch niet was wat ik wilde
- Omdat ik daarna mijn coach Veronique Prins inhuurde om mij te helpen bij het neerzetten van mijn droom, want ‘kun je dat niet zelf?’ en ‘wat kost dat wel niet?’
- Omdat ik mijn bizar goedlopende kindercoachpraktijk afbouwde zodat ik precies dat kon gaan doen waar mijn kennis, ervaring, kwaliteiten en passie elkaar ontmoeten: het begeleiden van (kinder)coaches bij het neerzetten van hun praktijk
En wat ben ik elke dag weer blij met die keuzes. Zijn het altijd de makkelijkste? Nee! Pakken ze altijd goed uit? Nope. Heb ik ooit spijt van een keuze? Zeer zeker niet!
Uitproberen wat werkt en wat niet
Want, ondernemen bestaat bij de gratie van ideeën (sorry, ik roep nogal eens dat ik de HELE dag GENIALE ideeën heb) en daar lekker over mijmeren en dromen. Maar niet te lang! Want ondernemen start pas echt op het moment dat je die ideeën in een vorm giet. Uitproberen of het werkt. Wat wel werkt en wat niet. En dan het idee bijschaven, uitbouwen of overboord gooien. In het volste vertrouwen dat je uiteindelijk daar komt waar je moet zijn.
Daarom vind ik het ook altijd zo ontzettend zonde als ik startende coaches tegenkom die zichzelf tegenhouden. Waar een idee een idee blijft. Een droom een droom. En een praktijk nooit echt van de grond komt. Omdat er altijd te weinig tijd is Omdat het doodeng is om te investeren Omdat allerlei onzekerheid en miepgedachten het winnen van de passie Omdat…. Zo kan ik nog wel even doorgaan
En echt, als ik alles helemaal had uitgedacht voordat ik startte, dan was die kindercoachpraktijk er nooit gekomen. Als ik nooit had geïnvesteerd, dan had ik mijn klanten niet zo veel kunnen bieden. Als ik mijzelf niet iedere keer weer had laten coachen, dan had angst mij tegengehouden.
Ik kan me niet voorstellen waar ik dan nu zou staan. Maar wat ik wel weet is dat – dankzij al die spannende besluiten – die afschuwelijke gedachte ‘is dit het nou?’ niet meer voorkomt.
Is het tijd voor jou om spannende besluiten te nemen? Laat mij je helpen. Je hoeft het niet alleen te doen. Vrijdag 12 april geef ik weer de workshop ‘Klaar voor de start’. Ik neem je 3 uur lang mee in mijn ervaringen. Geef je tips en adviezen. Je gaat gegarandeerd boordevol inspiratie naar huis. En, dan blijken die spannende besluiten ineens een stuk minder spannend. Lijkt je dat wat? Weet je welkom!
