Impactvol… Ik gunde mijzelf vanochtend een net iets langere en net iets warmere douche dan normaal. En… jawel, ik had ook nog de verwarming in de badkamer aangezet. Daar hing mijn handdoek gezellig met mijn trui lekker voor te verwarmen.
Je kunt je voorstellen, dit was best een verwennerij op deze koude, koude en mistige ochtend. En volledig tegen de ‘de energieprijzen zijn hoog dus kachel een graadje lager’ regel die wij hier in huis stelden in.
Een nieuwe versie van mezelf
En toen kwam het… Ik pakte mijn seamless Hema slip. Waar altijd achterin aan de binnenkant een afdruk stond met merk en maat. En die was er niet meer. Verwassen. Echt gewoon niet terug te vinden. Ook niet nadat ik mijn bril opzette.
Het woord zegt het al; seamless. Dus ook aan de naden niet te zien wat binnen en wat buiten is. Want, die naden zijn er niet. Seamless…
Ik besloot te voelen of het ok was, trok hem aan. En hoppa. Zat goed. Dus spijkerbroek aan.
Toen mijn sokken.
Nogmaals, het is koud en buiten de badkamer staat die verwarming echt een flink stukje lager. Dus ik had mijn super warme, niet charmant maar comfortabele skisokken klaargelegd. Zodat ik naar hartenlust over onze granito, dus koude, vloeren in hal en keuken kan lopen zonder dode tenen te krijgen. 😉
En je voelt hem misschien al aankomen… Dit zijn van die sokken waar een L en een R op staat.
En ik trok ze gewoon aan. Zonder checken. Besloot dat ik vanzelf zou merken of ze goed zaten of niet. Het voelde goed, slofsokken er overheen (jaja, ik houd van lekker comfi) en niet gecheckt.
Ik moest een beetje gniffelen om mijzelf.
Want ooit, lang geleden, was er een versie van mij die dit NOOIT zou hebben gedaan.
Die versie deed wat hoorde, anders was het verkeerd. Snapte je de regels niet. Sloeg je de plank blijkbaar mis. Want iedereen weet hoe het zit en hoe het moet, behalve Marlies apparently.
Authentiek en impactvol
Die versie van mij was ik bijna vergeten. Ligt zo ver achter mij.
De huidige versie kent ook nog meer dan genoeg gekke trekken, niet helpende patronen en miepgedachten. Ik geef het direct toe. Nergens niet dat ik als een verlichte boeddha op de berg ben.
Maar ik prijs mij absoluut meer dan gelukkig met de rebelse versie in mij. Die gewoon doet wat ze wil. Kritisch blijft denken en niet klakkeloos opvolgt wat een ander heeft bedacht. Doet waar ze blij van wordt. Ook als het anders is. Afwijkend. Niet doorsnee. Juist niet doorsnee!
Ik kan je zeggen, daar word je een heel veel gelukkiger mens van. Je business wordt er ook een stuk leuker van.
Voorbij de 13 in een dozijn. Vanuit jezelf is alles wat je doet per definitie het gaafst, meest authentiek, bijzonder en daarmee vanzelf super impactvol.
Durf los te laten
Moet je wel durven.
Los te laten.
Van wat hoort.
Van wat je ooit hebt bedacht dat moet.
Van wat je denkt dat ‘men’ van je verwacht.
Van wat de ander over je zou kunnen denken.
Ik nodig je dus uit los te laten.
Nodig jezelf uit om los te laten
Ik nodig mijzelf ook uit, los te laten. Dus ik trek ze mijn slofsokken uit, mijn wandelschoenen aan. Ik hang mijn ‘tussenjas’ in de trapkast en haal mijn comfi superwarme winterjas tevoorschijn. Misschien zelfs een muts. En ga erop uit.
Die podcast die ik op mijn lijstje heb staan om vandaag op te nemen? Doe ik tijdens mijn wandeling.
De secret audio voor mijn dierbare jaartrajectklanten? Ook tijdens mijn wandeling.
Het beantwoorden van de vragen die mij dit weekend zijn gesteld? Doe ik vandaag, maar later op de dag.
Ik laat even los dat alles netjes achter mijn bureau moet gebeuren. Dat ik eerst mijn werk moet af hebben voordat ik mag spelen. Ik laat los.
Wat laat jij vandaag los? Laat je het mij weten? Dat vind ik leuk!
