Ik schrik wakker. Maandagochtend, 5 uur. Iets klopt er niet. Ik ben iets vergeten. Ik weet het zeker. Maar wat dan? In gedachten loop ik door mijn agenda. Over een paar uur moet ik richting Amsterdam voor een opdracht. Nee, dat klopt niet. Die afspraak is verzet. Dat ene voorstel voor die samenwerking? Is af, laatste check en ik kan het versturen. Die training? Ook alles geregeld. Ik draai me om en ineens weet ik het: ik heb mijn blog van deze week niet geschreven! Hoe kan dat nou?
Vaste rituelen
Ik heb zo mijn vaste rituelen. Zodat ik de dingen doe die ik te doen heb. Zodat ik dit soort momenten, van midden in de nacht wakker schrikken omdat ik iets vergeten ben, zo min mogelijk meemaak. En het schrijven van mijn blog is zo’n ritueel.
Elke donderdagochtend schrijf ik het blog dat ik op zondagavond of maandagochtend publiceer. Dan stap ik namelijk in de trein naar Amsterdam en heb ik precies 40 minuten de tijd. Ik loop dan naar het station, ga in gedachten langs de klanten die ik in de praktijk heb gehad en welke momenten mij het meest zijn bijgebleven. Zodra ik in de trein stap, begin ik te tikken. En hopla, 40 minuten later is het blog klaar.
Afgelopen donderdag ging ik niet naar Amsterdam. Dus je snapt hoe het komt dat ik vanochtend vroeg wakker schrok.
Ik ging genadeloos op mijn bek
Ik heb nog meer van dat soort rituelen. Mijn miracle morning is er een van. Elke ochtend sta ik om 6 uur op. Om even kort te mediteren, ik lees wat, ik schrijf/mijmer en visualiseer de dag die voor mij ligt. Het is een ontzettend fijn moment, alleen voor mijzelf. En het maakt dat ik positief aan de dag begin. De eerste drie dagen viel het vroege opstaan nog zwaar, inmiddels word ik vanzelf voor de wekker wakker.
Tot begin vorige week. Ik was moe, zo ontzettend moe. En besloot iets later op te staan. En de dagen dat ik wel om 6 uur opstond, ging ik gelijk aan het werk in plaats van mijn ‘ritueel’ te doen. Na een paar dagen ging ik genadeloos op mijn bek. Ik werd onrustig, kribbig en kon eigenlijk gewoon niks meer hebben. Ik liep gejaagd rond en fokte iedereen om mij heen op. Ik snapte er niks van, ik was het zo niet meer van mijzelf gewend. Totdat het kwartje viel: ik had mijn ritueel overgeslagen! Zou dat het zijn? De volgende ochtend pakte ik het weer op, en de stress verliet als sneeuw voor de zon mijn lijf.
Van praktijkJE naar PRAKTIJK?
Wat wil ik hiermee zeggen? Als je een eigen bedrijf hebt, dan heb je ontzettend veel op je bordje. Ook al is het maar een ‘praktijkje’ (hoewel ik serieus hoop dat je nooit zegt dat je een praktijkJE hebt maar dat je vol trots vertelt dat je een PRAKTIJK hebt), er hangt ontzettend veel aan. Je bent naast coach immers ook algemeen directeur, logistiek manager, facilitair manager, boekhouder, marketeer, etc.
Wil je dat allemaal een beetje gestroomlijnd laten verlopen, dan heb je rituelen nodig. Op een vaste dag in de week je administratie bijwerken bv, of elke dag op een vast tijdstip je mail beantwoorden, elke week op vaste momenten je FB-berichten posten en je blog schrijven, etc.
Het zorgt ervoor dat je overzicht houdt, dat er niets aan taken van je bureau afvalt, en vooral dat je business door blijft draaien. Dat je zichtbaar blijft voor je potentiele klanten, dat je je bestaande klanten netjes en tijdig te woord staat, dat je voldoet aan allerlei zakelijke verplichtingen. Zonder dat je als een kip zonder kop rond gaat rennen. Of midden in de nacht wakker schrikt omdat je ontdekt dat je iets vergeten bent. Of, nog erger, zonder dat je heel druk in je hoofd bent met alles dat moet en er niets uit je handen komt. Waardoor de tijd verstrijkt en je op een gegeven moment moet toegeven dat je praktijk nooit de status praktijkJE ontgroeid is.
Dus neem je business eens onder de loep: waar kun jij nog rituelen inpassen? Zodat jij jouw PRAKTIJK tot een succes kunt maken?
Heel veel succes!
