Ik zal het nooit vergeten. Ik was een jaar of 8, denk ik. Mijn vader gaf les op de middelbare school, en als uitje gingen ze een keer in het jaar vissen op open zee. En raad eens wie dan mee mocht? Ik vond dat geweldig. Zo geweldig dat ik de nacht daarvoor steevast wakker lag. Wetende dat ik heel vroeg moest opstaan. Dat mijn moeder ons boterhammen met omelet en suiker mee zou geven, iets dat we verder NOOIT te eten kregen. Dat ik bij de schippersvrouw de lekkerste snert ‘ever’ zou eten. En dat we aan het eind van de dag thuis zouden komen met een heleboel vis, die ik vervolgens niet at (ik HAAT vis). Maar jeetje, wat een avontuur vond ik dat elk jaar weer.
Van die slapeloze nachten omdat er iets spannends staat te gebeuren, die zijn mij blijven achtervolgen. En in de beginperiode van mijn praktijk was het aantal nachten dat ik lag te draaien en woelen zelfs ongekend.
What was I thinking?
Niet kunnen slapen omdat ik het allemaal TE leuk vond en bruiste van de ideeën.
Maar ook onrustig omdat ik in mijn broek scheet van angst: Hoe ga ik dat doen? Wie zit er in godesnaam op mij te wachten? What was I thinking????
Ik werd er vooral heel erg moe van
Van gekkigheid wist ik niet waar ik moest beginnen. Ik draaide rondjes in mijn eigen straatje. Ik zetten acties uit, bedacht nieuwe, gooide het nog eens over een andere boeg en probeerde nog een keer wat anders. Als een kip zonder kop ging ik maar door. Mijn intervisiegenoten spraken keer op keer hun bewondering uit: zo actief, zo veel energie, hoe deed ik dat allemaal. Blijkbaar leek waar ik mee bezig was dus bewonderenswaardig, maar eerlijk gezegd…. Ik werd er vooral heel erg moe van.
Wat werkt wel, wat werkt niet?
Totdat ik mezelf een halt toeriep en een plan ging maken. Met een lieve collega-vriendin die vaker met dit soort ongeremde-kip-zonder-kop ondernemers te maken had gehad, sprak ik een keer in het half jaar af. Zij zaagde mij, op basis van allerlei businessmodellen, door op mijn acties van het afgelopen half jaar: wat werkte en wat werkte niet. Hoeveel geld had ik verdiend, en hoe verhield zich dat tot wat ik wilde verdienen? Wat was mijn omzetdoel voor het half jaar daarop, en hoe dacht ik dat waar te gaan maken? Waar ging ik mij op concentreren? Ik mocht dan 1 project kiezen, niet meer. En daar liet ze mij een actieplan op maken.
Rijdende treinen
En jeetje, dat werkte! Ik hield mij overigens zelden aan dat ene project, want er kwam altijd wel iets voorbij dat te mooi was om te laten liggen. Maar de focus was helder. Want als die nieuwe, onverwachte kans niet paste in de basis die ik in mijn plan had verwoord, dan wist ik dat ik deze kans aan mijn neus voorbij mocht laten gaan. Paste het wel, en misschien zelfs beter dan mijn oorspronkelijke plan? Dan sprong ik vol energie op die rijdende trein. En dat wierp zijn vruchten af.
Nu kan ik het zelluf
Nog steeds doe ik dit. Nu niet meer met deze collega-vriendin. Ik kan het nu zelluf. Wel help ik startende kindercoaches op soortgelijke manier hun plannen en acties uitzetten. En wat dat oplevert… WOW, vaak ongekend.
Dus, of je nu aan het werk bent of van een welverdiende vakantie geniet. Laat je gedachten er eens over gaan: wat heb je de eerste helft van 2018 gedaan? Waarover ben je tevreden en waarover niet? Wat betekent dit voor je focus in de tweede helft van 2018? Maak daarop je actieplan. En vergeet niet… je hebt nog 5 maanden om dit jaar tot een succes te maken. Dus grijp je kans!
Wil jij dat ook?
Kun je meer tips en inspiratie gebruiken? Wil je direct na de zomervakantie aan de slag om alles uit die laatste vijf maanden te halen? Meld je dan nu aan voor de workshop ‘Klaar voor de start’ van vrijdag 7 september. Weet je welkom!
