Als je mij langer kent dan vandaag… dan weet je dat ik ELKE week een blog schrijf. Ik sla nooit een week over. Gewoon niet. Dat is namelijk een afspraak die ik met mijzelf maakte, inmiddels zo’n 2,5 jaar geleden. Elke week inspiratie, een tip, een mijmering, een aanbod.
Sta je op mijn mailinglijst, dan krijg je dat blog van me ook nog eens elke week op maandagochtend, 7.15 uur, in je mailbox. Daar kun je op vertrouwen. Die afspraak maakte ik namelijk met mijzelf. Zo’n 2,5 jaar geleden. Ik sla nooit een week over. Gewoon niet.
Ik was gesloopt
Tot afgelopen week. Ik had twee weken daarvoor een weergaloze challenge gedraaid. Ohlala, wat had ik genoten. 111 deelnemers die vijf dagen lang elke dag trouw de traniningen volgden. De helft daarvan leverde ook nog eens elke dag de bijbehorende opdrachten in. Ik had een geweldige week, ik kan niet anders zeggen. Ik genoot van elke minuut. Aan het eind van de week was ik gesloopt, maar de euforie overheerste. De dankbaarheid van de deelnemers, de stappen die ze zetten, het was het allemaal dubbel en dwars waard.
Een beetje naïef
Nu was ik een beetje naïef in die challenge gestapt. Ik wist van ‘de groten in business coach’-land dat een challenge pas begint na de lives. Dat de challenge pas begint als die 5-daagse afgelopen is. Maar ergens dacht deze eigenwijze Marlies: ‘Zal best, maar ik kan heel veel hebben. Ik ben geen pieper of mieper. Ik weet wat hard werken is. Ik kan dat. Ik doe dat. Niks aan het handje.’
En zo geschiedde. Dus de week na de challenge was ik uren per dag bezig met het opvolgen van alle mails, aanvragen en aanmeldingen voor mijn trajecten. Dankzij die challenge. Ik was ervoor gewaarschuwd, maar had er geen tijd voor ingeruimd. Dus in diezelfde week gaf ik nog een training, zat ik bomvol calls met mijn klanten en oh ja, gaf ik ook nog even een masterclass. Je raadt het al… ik was een beeeeeeeeetje moe en kwam tijd tekort.
“Dat komt later wel”
Af en toe schoot mijn blog door mijn hoofd. ‘Dat komt later wel, die tik ik er zo uit.’ En dan ging ik weer back to business. Om een dag later te denken: ‘Oh ja, mijn blog. Oh, dat doe ik vanavond wel even.’ Op zaterdag: ‘Nu ben ik te moe’, op zondag: ‘Hmmm, als ik hem morgenochtend om 6 uur schrijf, dan kan ik hem om 7 uur publiceren. Niets aan het handje.’ En op maandagochtend… je raadt het al…. Ging mijn wekker en dacht ik maar 1 ding: ‘NEEEEEEEEEEEEEEEE!’
Hoe zou het zijn als…
En toen kwam er uit onverwachte hoek ineens een stiekeme gedachte… Hoe zou het zijn als ik een weekje oversloeg? Als ik nu eens dat deed wat ik mijn klanten altijd aanraad: toegeven aan ‘even niets’ als dat heel hard nodig is. De afspraken met jezelf heel serieus nemen maar ook op tijd laten vieren. Want, als je wilde dat er iemand in je nek zit te hijgen totdat je je taken hebt gedaan. Of, als je het fijn vond om jezelf elke keer weer te verantwoorden als je van gedachten verandert… En, als je je graag plooit naar andermans ideeën en koers… Dan was je toch in loondienst gebleven?
Oeioeioei, dus ik mag ZELF bepalen dat ik de afspraak met mijzelf een keer laat vieren! Wow, dat voelde wel een beetje spannend…
Mens, stel je niet zo aan!
En ik besloot mijzelf uit te dagen en precies dat te doen: ik schreef geen blog.
Nu hoor ik je al denken ‘Mens, stel je niet zo aan, waar hebben we het over, de wereld vergaat niet!’
Een groot ding in Marlies-wereld
Klopt, maar in Marlies-wereld is dit een groot ding. Dus ik ging de uitdaging met mezelf aan. Het voelde ongemakkelijk. Zeker toen ik op dinsdag een mail kreeg van een van mijn lezers ‘Geen blog deze week?’ Oeps. En op woensdag ook… ‘Er is toch niets aan de hand?’
Ik liet hen weten dat het een kwestie van geen zin was. Geen puf. Gewoon even niet. En weet je, er gebeurde… NIETS! Noppes, nada, nichts. Gewoon niks.
1 x is een uitzondering, 2x is een traditie
Het voelde een beetje onrustig in mij, maar ook niet meer dan een klein beetje. En weet je, 1 x is een uitzondering, 2 x is een traditie. Dus ik houd het bij die ene keer. Krijg je vanaf vandaag gewoon weer elke week je mail, ok?
_________________________________________________________
Oh, en als je je nu afvraagt hoe het afliep met al die aanmeldingen? Vandaag start de mei-groep van Kickstart je kindercoachpraktijk in 60 dagen. Geen plek meer, voller dan vol.
Maar, in juni starten we weer. En daar is nog wel genoeg plek. Dus denk je nu… tijd om aan de slag te gaan, boek dan even een gratis sessie in. Ik neem een half uur de tijd voor je. We kijken waar je staat, waar je naartoe wilt en wat je nodig hebt om daar te komen. Kijken we ook samen of die 60-daagse een handige move voor jou is. Gratis, vrijblijvend. Weet je welkom!
