Ik tik driftig. En ik delete. Begin opnieuw. Dat kleine knipperende ding staart me aan. En er gebeurt niet zo veel. Ik tik een aantal woorden. Lees wat er staat en word er allesbehalve blij van. Zucht, ik delete nog een keer. En besluit het morgen nog een keer te proberen. Die blog kan nog wel even wachten.
En zo verstrijken er ‘ineens’ twee weken. En nog een. En dan is het ineens ‘zomaar’ uit het niets bijna 2 maanden geleden dat mijn volgers iets van mijn hand hebben gezien. Oeps.
Ik voel me lullig. Alle ouders die zich voor mijn nieuwsbrief in hebben geschreven heb ik beloofd minimaal een keer in de twee weken een blog te sturen. Tips. Een agenda. Daar sta ik dan, lekker betrouwbaar. NOT!
Zeg eens eerlijk? Herkenbaar zeker?
Dit werkt zo niet!
Hoe heeft het zover kunnen komen? Ik realiseer mij dat ik te weinig oefening heb. En dat ik mezelf censureer en inhoud. Waardoor mijn verhaal te zakelijk en feitelijk op papier komt. Daar word ik niet blij van, dus mijn lezers vast ook niet. En daarom stuur ik dan maar niets. Ook doe ik veel te lang over het schrijven van een blog. Ik ben er zomaar 2 uur mee bezig. En als ik het dan niet gelijk post en verstuur, dan kan het mij zomaar gebeuren dat ik bedenk nog een extra correctierondje te doen…. Weer een uur verder, als ik pech heb. Of, nog erger: besluiten opnieuw te beginnen. Dit werkt zo niet!
Tijd voor een drastisch plan
Ik besluit het anders aan te pakken. In die periode reis ik 1 dag in de week met de trein naar Arnhem. Over Utrecht. Leiden Lammenschans – Utrecht is 40 minuten. Dat is niet helemaal waar: 38 minuten. En zo ontstaat mijn plan: in die 3 minuten lopen van huis naar het station moet ik het onderwerp van mijn blog bedacht hebben. Geen concessie. En dan moet mijn tekst af zijn als ik in Utrecht uitstap. Lukt dat echt niet, dan mag ik het ritje Utrecht – Arnhem gebruiken om het fijn te slijpen maar dat is niet de bedoeling.
Het is niet gelijk een succes
De eerste twee keer lukt het mij niet. Stap ik de trein in zonder onderwerp. En zit ik op het stuk Utrecht – Arnhem nog even driftig te tikken en deleten. Maar de derde keer… ‘ineens’ ben ik in Utrecht klaar. En dan wordt het een spelletje. Zou ik ook een tekst af kunnen hebben voor station Woerden? Een paar weken later lukt dat makkelijk. En Bodegraven? Ook dat lukt.
En dan ineens… schrijf ik een blog in 10 minuten
Uiteindelijk schrijf ik mijn blog zelfs een aantal keer op het stuk Leiden Lammenschans – Alphen, een ritje van niet meer dan 10 minuten. Hoe cool is dat!
Niks uitgebreide correctie: 1 keer doorlezen. Foto erbij. In mijn website zetten. In mijn nieuwsbrief plaatsen. Social-mediaposts klaarzetten (ok, daar heb ik dan alles bij elkaar nog een half uurtje voor nodig). Een uur tijd van idee, tot schrijven, tot publicatie. Klaar is Klara.
Maar voor jou is het makkelijk…
Leuk Marlies, maar jij schrijft zo makkelijk. Dus voor jou is het … nou ja dus dat: makkelijk!
Nee, dat is niet waar! Ja, ik schreef al jaren, ik had immers een stevige achtergrond als communicatieadviseur. Maar de allereerste keer dat ik een foldertekst schreef. Amai, ik zal het nooit vergeten. Die werd door de klant met de grond gelijk gemaakt. Ik huurde vervolgens een heel goede tekstschrijver in en keek hoe zij het deed. En door heel nauwkeurig te kijken hoe zij het aanpakte, hoe zij schreef, wat voor opbouw zij koos in haar teksten en wat voor taalgebruik zij gebruikte, leerde ik wat ik te doen had.
Lukte dat in 1 keer? Nee!
Raakte ik soms gefrustreerd? Ja!
Duurde het met regelmaat veel te lang voordat er een fatsoenlijk verhaal stond? Lees even terug naar het begin van dit stuk: Absoluut!
Het geheim zat vooral in het doen en te blijven doen. Mezelf uitdagen. En mijzelf dwingen 1 x een snelle check te doen en niet in het bijschaven en bijslijpen te blijven hangen.
Dat kan jij ook!
Geloof mij, dat kan jij ook! Het is een kwestie van heel goed kijken hoe een ander het doet. De manier te vinden om jouw geniale-onderwerpenbrein aan te zetten. En dan gaan doen, doen, doen, doen. Gun het jezelf! En gun het je volgers. Die zitten namelijk te wachten op jouw boodschap!
Denk je nu: Leuk, maar HOE dan? Dan heb ik iets tofs voor je: op dinsdag 26 november en op maandag 2 december organiseer ik de samenBLOGdag. Van 9.30 tot 16.00 uur gaan we samen aan de slag. Ik laat je zien hoe je in no-time aan genoeg blogonderwerpen komt om een jaarkalender te vullen. We doen een aantal schrijfoefeningen die jouw schrijftalent aanboren (ja, ook jij hebt dat talent). En aan het eind van de dag ga je met minstens 1 retegoed blog naar huis. Hoe klinkt dat? Voor de kosten hoef je het niet te laten. Deze dag kost je 59 euro, incl lunch en excl BTW. Weet je welkom!
