Ik zal het nooit vergeten. Ergens in 2011 stond ik voor Villa Kakelbont. Geen idee of het huis daadwerkelijk zo werd genoemd. In mijn beleving was het roze aan de buitenkant. Of het ook zo was? Wat ik nog wel weet is hoe het binnen was. Een ‘gewoon’ huis, maar niet gewoon. Het leek een soort van volwassen poppenhuis. De kamer waar Natascha haar Coachee-workshop gaf was heerlijk. Alsof ik bij mijn oma was beland. Heerlijk ouderwetse bank, geweldige theekopjes, heerlijke versnaperingen. Met zijn viertjes knus tegen elkaar op die bank. Het geweldige spel Coachee spelen.
En tussen de middag was het feest compleet. Natascha kookte een uitgebreid Italiaans lunchfestijn. Haar ouders en hond aan het haardvuur, wij als workshopdeelnemers aan de eettafel en Natascha in de keuken. Wat een warm bad. Hoe bijzonder, hoe kloppend, zo eigen. Ik was geïnspireerd.
Haar warmte, haar niet-doorsnee zijn maar ZO professioneel, haar natuurlijke zijn. Ik kan het niet anders zeggen: wat moeten kinderen zich bij Natascha veilig, gehoord en gezien voelen.
Zo buiten, zo binnen?
En zo komt het dat Natascha direct in mij opkomt als ik aan mijn blogreeks denk. Want, we weten allemaal: zo buiten is niet altijd zo binnen. En, hoewel ik zo’n vermoeden had dat de buitenkant en binnenkant van Natascha wel eens behoorlijk dicht bij elkaar zouden kunnen liggen, wist ik tegelijkertijd zeker dat ook zij onzekerheid in haar praktijk moet hebben ervaren. Toch?
Fris en fruitig
Zoals zovelen die een kindercoachpraktijk starten, kwam ook Natascha uit het onderwijs. Zij volgde in die tijd allerlei opleidingen met het idee een NOG betere juf te worden. Zo ook toen zij op een dag tegen de Kunst van Kindercoaching aanliep. Toen zij haar eerste oefenklant had, beviel dat wel heel erg goed. En zo kwam het dat zij in 2009 als een van de allereerste kindercoaches van Nederland haar praktijk startte. In een tijd waarin jeugdzorg behoorlijk in opspraak was en kindercoaching door ‘de markt’ met open armen als een fris en fruitig alternatief werd ontvangen. “Ik had een flink netwerk vanuit school, bouwde mijn website, kwam in de krant, en daar waren ze: mijn eerste klanten. Vanaf die dag bleven de klanten komen. De ene keer meer dan de andere, maar het kwam dus eigenlijk gelijk aan het rollen.”
Bezield leven
De praktijk van Natascha draagt de oh zo passende naam Thee met koekjes. Naast de professionals die zich met hartenlust aan haar kennis, wijsheid en energie laven, komen bij haar kinderen tussen de 8 en 17 jaar. Er is tijd voor yoga, voor coaching in de natuur, schrijven, knutselen. Je kunt het zo gek niet bedenken, Natascha biedt het. 1:1 en in groepen. Wat is de gemene deler?
“Het heeft te maken met bezield leven. Voor jong en oud. Bezield leven is kunnen luisteren naar wat goed voor je is. Ik ondersteun daarin. Hoe? Door ruimte en vrijheid te geven. En door echt vanuit mijn eigen hart te geloven dat alles ok is zoals het is op dat moment. De natuur is daarin voor mij al vanaf het prilste begin heel belangrijk.”
Winnie the Pooh
De businesscoach in mij denkt dan gelijk: Zo, dat is een brede doelgroep! En heel concreet is de omschrijving van wat je doet niet. In de meeste gevallen een recept voor failure. Maar in dit geval dus niet. Hoe kan dat?
En gedurende het gesprek wordt voor mij bevestigd: Het kan, omdat het klopt. Natascha leeft haar werk voor. Het lijkt alsof ze de dingen aan het toeval overlaat, zoals ze zelf zegt: “Ik ben een beetje als Winnie the Pooh. Ik denk: dit vind ik leuk, dan ga ik dat doen. En als het niet werkt, dan probeer ik weer iets anders. Ik heb daardoor nooit een kramp gevoeld. En soms probeer ik iets dat niet werkte na een paar jaar nog een keer, en werkt het dan ineens wel!”
Maar ik heb al snel door: zo willekeurig en bij toeval is het niet. Wat Natascha namelijk ontzettend goed kan is echt kijken naar haar klant. Kijken, luisteren en observeren wat past en nodig is: “Mijn tweede klant ging ik uit school halen. De bedoeling was om naar praktijk te lopen. We bleven in het bos hangen, en er gebeurde zoveel. En zo werd het natuurcoachen in mijn praktijk geboren.”
(g)een ego-dingetje
Maar, kent Natascha dan helemaal geen onzekerheden? Gaat altijd alles helemaal volgens het boekje?
“Ik wil ZO doen wat nodig is, voor de wereld, het is voor mij geen ego-dingetje, dus verlies of mislukking bestaat voor mij niet en belemmert mij nooit. En als het minder mocht gaan met mijn praktijk, dan moet ik elders mijn geld verdienen. Daar ben ik niet vies van. Als dat nodig is, dan doe ik dat gewoon.”
Het hoger doel
Hoe gaaf is dat! Want, de angst om te mislukken is precies wat heel veel coaches tegenhoudt om te groeien. De kunst is dus blijkbaar te blijven kijken naar het hoger doel: niet het aantal klanten dat je hebt, of de omzet die je ermee draait, maar de focus mag op wat je voor dat ene kind betekent, en wat je daarmee betekent voor de wereld. Wow.
Maar, ik moet mij wel verantwoorden naar de ouders dat ik iets zinvols heb gedaan!
“Waar ik mij wel over verwonder, nog steeds, is dat eenvoud zo werkt. Want, soms ben ik voor mijn gevoel NIETS aan het doen. Toen ik nog niet zo lang bezig was, blokkeerde mij die gedachte soms. Dan had ik een geweldige sessie met een kind. En dan dacht ik ineens ‘maar ik moet mij wel verantwoorden naar de ouders dat ik iets zinvols heb gedaan!’, en dan ging ik die laatste minuten van een sessie ineens heel verantwoord lopen coachen. Met als gevolg dat ik de verbinding met het kind direct volledig kwijt was. Daar werden we dan beiden heel erg moe en ongelukkig van.”
Het effect van niks doen
De gemiddelde coach gaat van die gedachte inderdaad alleen maar harder werken. Wat was voor Natascha de oplossing? “Ik legde het achteraf balen van die 20 minuten ‘netjes coachen’ op de weegschaal tegenover ‘het doen wat moet’. Het balen woog vele malen zwaarder. Dat hoefde maar 2 keer te gebeuren. Het maakte mij bewust van het effect van niks doen. Dat is echt een heel groot iets geweest. Heel dankbaar voor die valkuil. Ik laat kinderen nu aan ouders vertellen wat we hebben gedaan. En ik kijk zelf: waarom werkt wat we nu doen? Daardoor kan ik echt waarnemen wat er bij mijn klant gebeurt. Dan ben ik in rust.”
De succes-TIPS! van Natascha
Natuurlijk vroeg ik Natascha een aantal succes-TIPS! te geven… Nou, hier zijn ze:
- Blijf doen waar je zelf blij van wordt. Vanuit jezelf. EN blijf hierin creatief. Laat je dus inspireren door andere coaches, maar kopieer nooit. Dan doe je jezelf en je klant schade.
- Blijf jezelf, doe je nooit anders voor dan je bent. De coach in jou BEN jij, laat het geen rol zijn.
- Kies uitsluitend voor vragen/klanten die bij je passen, ook in tijden dat het financieel niet floreert. Kies dus ook niet voor trends, in thema’s of aanbod, omdat je verwacht daarmee te kunnen ‘cashen’ maar kies voor wat bij jou past. Anders heeft je werk geen bodem.
- Werk ontspannen. Als jij een kramp hebt, dan haken ouders af. Ben je te eager, ook dan haken ouders af.
- Ga eerst zelf flink coachervaring opdoen voordat je iets aan collega’s gaat doorgeven. “Na je zomer, komt de herfst, pas dan is het tijd je eigen vruchten door te geven.”
- Valt het ondernemen je zwaar? Wil je wel coachen maar niet heel hard werken om je bedrijf te runnen? Het klinkt misschien heel hard, maar dan kun je beter een baan zoeken waar je je ei in kwijt kunt. Een eigen praktijk betekent ondernemen. En daar kan een flinke blokkade op zitten.
“Maar het allerbelangrijkste vind ik: werk vanuit je eigen kern, dan komt er iets heel moois tevoorschijn!”
Je kunt je vast voorstellen dat er nog veel meer is gezegd en benoemd in ons gesprek. Ik heb er in ieder geval van genoten.
Ik hoop dat het verhaal van Natascha je heeft geïnspireerd. Meer van dit soort inspirerende verhalen? Download dan vooral mijn (gratis) magazine Op een dag wist je het, ik word kindercoach. En, heb je vragen? Reageer dan gerust. Dat kan onder dit bericht of via: info@jouwsuccespraktijk.nl of 06 43 40 86 81.
