Ik struin door mijn agenda en zie het alweer… het duurt nog even voordat ik een vrije dag voor mezelf kan inplannen. Een dagje thuiswerken zit er voorlopig ook niet in. En hoewel mijn werk het BESTE en GAAFSTE werk ‘ever’ is, moet ik hier ook even van zuchten…
Onze oven heeft het namelijk begeven, en er moet dus een reparateur langskomen. Wanneer dan?
Ik wil dat ene kleed bestellen, maar dat past niet door de brievenbus dus moet er iemand thuis blijven om het in ontvangst te nemen. Wanneer dan?
Eigenlijk wil ik voordat we eind augustus op vakantie zijn nog ergens een lang weekend met de kids gaan kamperen. Wanneer dan?
Ik wil deze zomer zo vaak mogelijk in dat buitenbad liggen, mijn conditie op peil brengen. Wanneer dan?
En, ik heb een geniaal idee voor een geweldig nieuw product dat ik graag wil uitrollen. Again: wanneer dan?
Klinkt dat bekend?
Maak je geen zorgen. Ik heb gelijk fikse actie ondernomen. Mijn agenda onder handen genomen. De regie teruggepakt. Dus al die acties hierboven… dat komt allemaal goed. Maar toch. Als ik heel eerlijk ben. Dan is plannen, en dan vooral het plannen van vrije tijd voor mijzelf, niet mijn sterkste kant. Gewoon niet. Administratie trouwens ook niet, maar daar gaat dit verhaal nu even niet over.
En ik zie hetzelfde bij veel van mijn klanten gebeuren. Er is altijd wel iets dat belangrijker is dan jijzelf bent. Je partner. Je kids. Hun agenda. Zelf kom je op de laatste plaats. En op die allerallerallerallerlaatste plaats, na het hoognodige dat je voor jezelf doet om ‘te overleven’ (ja, ik houd soms van een beetje drama), komt je business.
Passie vervliegt in de chaos van alle ballen die je in de lucht te houden hebt
Die praktijk van je. Die droom. Om zo veel mogelijk kids te helpen naar een leven vol zelfvertrouwen. Hun ouders te ondersteunen. Die praktijk waarin je dat doet waar je vlammetje harder van gaat branden. Die praktijk die je dus – vaak onbewust – niet de kans geeft om echt van de grond te komen omdat er altijd iets anders is dat eerst je aandacht vraagt.
En dat vind ik zo ontzettend zonde. Sta je dan met al je passie. In no-time vervlogen. Onvindbaar geworden in de chaos van ballen die je in de lucht te houden hebt. En dan hoor ik je al denken: ‘Ik wil zo graag, maar HOE DAN?’
De grote droom- en doedag
Hoe zou het zijn als je jezelf een dag in je agenda gunt waar je een enorm kruis doorheen zet. En dat je die dag dan maar aan 1 ding besteedt, en dat is je praktijk.
Die dag ga je ergens heen waar je niet gestoord kunt worden. En je zet je telefoon UIT.
Die dag besteed je aan mijmeren, dromen. Vrijuit. Hoe ziet jouw ideale praktijk eruit? Hoe ziet een ideale dag in je praktijk eruit? Laat je niet in de luren leggen door allerlei ‘ja maars’ die direct naar boven zullen komen. Eerst dromen. Alsof ALLES mogelijk is!
En als je dat gedaan hebt, dan ga je kijken welke stappen je hebt te zetten om daar te komen. Maak die stappen zo klein mogelijk. Zet ze ook uit in de tijd. Plan direct in je agenda wanneer je wat gaat doen. Heel concreet.
Zorg ervoor dat het goed blijft voelen. Dat je weet, niet alleen met je hoofd maar ook met je buik, dat dit haalbaar is. En fun.
Soms is het tijd om te delegeren!
En dan bespreek je je doel EN je planning met het thuisfront. Wat heb je nodig van je partner en van je kids om die planning ten uitvoer te brengen? En ja, dan is het dus ook tijd om taken te delegeren. Zodat jij niet altijd automatisch degene bent die thuis moet blijven als er een bezorger of reparateur langs moet komen.
En dan: go!
Het enige dat je dan hoeft te doen is jezelf aan je afspraken met jezelf houden. Ik weet het, dat is vaak een fikse uitdaging maar wel de enige manier om die succespraktijk van je te bouwen.
Dus, wanneer plan jij jouw grote droom- en doedag?
