Uit Dagboek van een kindercoach
Succes?!
Ergens in 2011, ik heb mijn eerste stappen gezet met mijn praktijk. Mondjesmaat weten de kids en ouders mij te vinden. Ik geniet, en toch is het mij nog niet genoeg. Ik kan het mij niet permitteren mijn praktijk als hobby te zien, er moet potverdikkeme gewoon geld op de plank komen. Bovendien zit er iets streberigs ondernemerigs in mij. Ik wil niet een beetje, ik wil gewoon bommetje vol. Ik wil een serieus bedrijf neerzetten.
Een door mij meer dan gewaardeerde collega is net zo lang bezig als ik. Bommetje vol zit zij. Sterker nog, zij heeft een wachtlijst van een paar maanden. Het intrigeert mij, maar heel eerlijk? Elke keer als ik haar spreek raak ik een beetje meer gefrustreerd. Hoe dan? Hoe heeft ze dat voor elkaar gekregen? Wat doet zij dat ik niet doe? Zij doet het heel goed, en blijkbaar ben ik nog niet goed genoeg. Zij is super succesvol en ik niet.
Wat een eye opener!
Ik besluit het haar te vragen. En dat blijkt het beste besluit ‘ever’ te zijn. Wat is het geval? Zij werkt nog in loondienst en heeft welgeteld twee middagen in de week, tussen 3 en 6, voor haar klanten in de praktijk. Met een pauze ertussen betekent dit dat ze max 2 klanten per dag ziet, dus 4 per week. Net zoveel klanten als ik op dat moment heb.
Wat een eye opener! Ik realiseer mij dat mijn idee van succes heel anders is dan dat van haar. En beide zijn helemaal goed. Voor haar is dit het ultieme ondernemen: een baan waar ze nog elke dag van geniet, en daarnaast een paar kids per week zien. Ze had het niet beter kunnen treffen. Ze is super happy en dus super succesvol.
Happy en succesvol
En ik, ik heb net zo veel klanten in de week als zij. Alleen heb ik vijf dagen in de week beschikbaar. Weliswaar ook maar twee middagen, maar wel vijf ochtenden. Ik kan – in mijn ogen – pas van een succes spreken als ik volledig kan leven van mijn praktijk, en dat kan ik op dat moment nog niet. Zie daar, ik ben nog niet succesvol. Wel super happy overigens. 😉
Dus ik bouw verder en verder aan mijn praktijk. En zo rond 2015 kan ik zeggen dat ook ik mijn doel meer dan heb bereikt. Ik zit bommetjevol met klanten. 5 Dagen in de week. Eindelijk dat succes waar ik ZO naar verlangde. Aan het eind van het jaar word ik extra happy als ik mijn omzetcijfers zie en in mijn enthousiasme roep ik tegen mijn man: ‘Volgend jaar x-bedrag meer!’
Perceptie van succes
Dat enthousiasme neemt snel af. Het blijkt namelijk te veel. Ik begin klanten door elkaar te halen, ik vergeet namen en gezichten. Ik ben moe, uitgeput en het plezier begint te verdwijnen. Ik zoek oplossingen om toch nog al die kids en hun ouders te kunnen helpen want teleurstellen wil ik niet. Nee zeggen? Oef, dat vind ik een uitdaging.
Dus zoek ik extra kindercoaches in de buurt op, ga gesprekken aan, ga meer dan ooit doorverwijzen en laat die omzetdoelen los. Oftewel, ik schaal terug. Van een klant of 30 naar een max van 20 klanten per week. En zodra de rust is teruggekeerd weet ik en voel ik in elke vezel van mijn lijf: Nu ben ik succesvol. Super happy met hoe het loopt, dit is MIJN perceptie van succes.
Jouw doel
Het maakt dat ik – hoewel mijn bedrijf Jouw succes-PRAKTIJK! heet – richting mijn klanten altijd met enig voorbehoud de term succes bezig. Het gaat er namelijk om wat JIJ als succes beschouwt. Wanneer ben Jij in JOUW ogen succesvol. Wat is JOUW ultiem doel. Wanneer ben JIJ super happy. En niet die ander. Niet wat de maatschappij of een collega of een goeroe of wie dan ook heeft bedacht. Het gaat om JOU!
Zouden we onszelf pas succesvol mogen beschouwen bij 30 klanten per week, een online programma en een ton omzet… waar is JOUW succesbeleving dan? Het gaat niet om de cijfers, het gaat niet om wat ‘ze’ zeggen, nogmaals – ik val in herhaling maar kan het niet vaak genoeg zeggen – het gaat om wat JIJ wil bereiken.
Wat is een succesvolle praktijk?
Daarom wil ik je vragen. Sta eens voor jezelf stil bij de vraag: Wat betekent een succesvolle praktijk voor mij? Hoeveel klanten wil ik per week zien? Over hoeveel dagen verdeeld? Hoe is voor mij de ultieme verdeling moeder – coach? Hoe vaak wil ik aan het eind van de schooldag zelf op het schoolplein staan? Wil ik alleen overdag, of juist ’s avonds of in het weekend werken? Word ik super happy van een fulltime praktijk of vind ik mijn geluk juist in de combinatie met een baan in loondienst?
En weet: het is allemaal helemaal goed. Want jij bent goed zoals je bent. Altijd.
(Wil je met mij delen of met de FB-community wat jouw beleving van succes is?)
