Vraagstukken: in een kringetje draaien
Ik hoop dat de buren mij vanochtend niet het huis uit hebben zien gaan. Want ik vrees dat mijn gezicht op onweer stond. Jeetje, wat had ik slecht geslapen. En wat voelde ik me ruk. Maar dan ook echt. Alsof ik gisterenavond in mijn eentje een fles wijn had weggetikt. Maar niets was minder waar.
Na uren en urenlang draaien in bed besloot ik vroeg op te staan. En nog wat te werken. Doe ik in ieder geval nog iets zinvols met die niet-slaaptijd. Na een uurtje tikkerdetiktiktik op mijn laptop zakte de frustratie nog niet echt, dus besloot ik te gaan wandelen. Even frisse neus, beetje mijmeren, flinke pas erin en mijn hoofd en lijf tot rust te laten komen.
Zo kwam het dus dat ik voor een zaterdagochtend al vroeg de deur uitging met dat hoofd op onweer…. 😉
De rust daalt neer
Het duurde even, een kilometer of 4, en toen daalde de rust weer in mij neer. Ik hoorde de vogeltjes echt in bizarre aantallen fluiten, de zwanen dreven voor mijn neus, af en toe hupte een eekhoorn voorbij en de schapen en koeien graasden er naar hartenlust op los.
Omdat het mij ineens een heel goed idee leek tijdens het wandelen een podcast op te nemen (ik was immers pas op de helft van mijn wandeling) pakte ik mijn telefoon, zette mijn dictafoon aan en zag ineens een oude opname van 2 uur staan, zonder naam. Toch maar even luisteren wat dat was… Het bleek de opname van een sessie met Veronique Prins te zijn, uit 2018. Nieuwsgierig luisterde ik een stuk van de sessie terug. In de verwachting niets nieuws te horen. Hallo, ik ben intussen ruim 3 jaar verder met mijn business, lichtjaren verder in mijn ontwikkeling. Daar was ik van overtuigd.
Dezelfde issues en vraagstukken
En hoewel dat ergens ook echt wel klopt, want mijn business en ik zijn echt flink gegroeid de afgelopen 3 jaar (ook in centimeters en kilo’s trouwens, maar dat terzijde), hoorde ik vol verbazing de vraagstukken van toen terug. De scherpe vragen die Veronique mij stelde, en mijn soms aarzelende, vaak overtuigde antwoorden daarop. En elk antwoord dat ik mijzelf hoorde geven, sloeg tijdens die wandeling in als een bom.
HOE KAN HET DAT IK NU MET VRAGEN WORSTEL WAAROP IK 3 JAAR GELEDEN AL HET ANTWOORD WIST?
En WAT voor antwoord.
Conclusie, en ik wist het wel, maar toch slaat het elke keer in als een bom: Every level, new devil.
Met elke stap die je maakt in je bedrijf, elke keer weer, kom je dezelfde issues en vraagstukken tegen. Elke keer weer. Het lijkt elke keer nieuw, het is vaak net even ietsjes anders, maar in de basis blijft het hetzelfde.
Twijfels en teleurstellingen
En wat doen we op het moment dat we het even niet weten. Als er twijfel is over de weg te gaan. Wanneer je teleurgesteld bent omdat het even niet stroomt…
Dan gaan heerlijk in onze gedachten in kringetjes draaien en als een kip zonder kop van alles aan ons bedrijf veranderen.
- Misschien moet ik voor een andere doelgroep gaan
- Laat ik nog een opleiding volgen, zodat ik nog meer kennis heb
- Dat aanbod? Hmmm, laat ik een nieuw programma bedenken
- Tijd om mijn prijzen te veranderen?
- Wat als ik het over een heel andere boeg gooi
Herkenbaar?
Niet doen!
Nou ja, ik bedoel: Niet te snel doen! Niet als eerste ingeving de hele boel op de schop gooien. Eerst eens even terug naar de basis:
- Wat wilde je nou eigenlijk met je bedrijf? Klopt dat nog steeds? Wat wil je dan NU precies?
- Hoe zag je het voor je? En hoe ziet dat beeld er nu uit?
- Welke besluiten heb je toen waarom genomen? En is daar in de loop van de tijd iets aan veranderd? Wat dan precies?
- Waar word je super happy van in je bedrijf en waar loop je op leeg? Welke conclusie mag je daar aan verbinden?
- Wat betekent dat voor nu?
En weet je, grote kans dat je dan tot de conclusie komt dat je een aantal dingen mag fijnslijpen, opschalen of bijstellen maar niet direct zo rigoureus als je in eerste instantie dacht.
Wat is je droom? Waar ligt je focus
Grote kans dat wat je eerder hebt gedroomd, bedacht en besloten nog steeds van toepassing is, maar dat je ‘along the way’ je focus wat was verloren, een zijspoor hebt genomen of gewoon ordinair bent afgedwaald.
Dan hoef je niets nieuws te bedenken, dan mag je gewoon terug op je pad. Om daar het goud dat er altijd al was, maar je even over het hoofd zag, weer terug te vinden.
DAT is zelfleiderschap. Dat geeft een enorme boost aan jezelf en dus ook aan je bedrijf. Het maakt dat je je passie weer ouderwets kan voelen en de hele boel opnieuw gaat stromen. Cool of wat?
Het is overigens ook precies de reden waarom ik mijn klanten voor die ambitieuze zelfverzekerde kindercoach het stay on track jaartraject ontwikkelde. Zodat je elke keer weer jezelf dezelfde vragen kan stellen, om steeds opnieuw je pad te vinden.
Ik kan je dan ook een regelmatige mijmersessie met jezelf EN met je coach meer dan aanraden. Weten of ik daar iets in kan betekenen voor je? You know where to find me!
